ប្រែសម្រួល៖រតនា
ទិដ្ឋភាពសោកនាដកម្មដ៏គួឲ្យរន្ធត់ខណៈដែលសាកសពមនុស្សដែលបានស្លាប់បន្តស្អុយរលួយនៅតាមដងផ្លូវគេក៏សង្កេតឃើញមានរថយន្តស៊ីវិលដែលមានស្នាមធ្លុះធ្លាយដោយសារតែគ្រាប់កាំភ្លើងកំពុងតម្រង់ជូរនៅតាមដងផ្លូវផងដែរ។ នៅតាមដងផ្លូវខ្លះទៀតមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំដោយបន្សល់ទុកនូវកម្ទេច នៃអំបែងគ្រាប់ផ្លោងធ្លាក់ពាសពេញផ្លូវចំណែកអ្នកស្រុកនៅពួនសម្ងំក្នុងជម្រកលេណដ្ឋានដើម្បីការពារខ្លួនពីគ្រាប់ផ្លោង។
ក្លិនសាកសពស្អុយរលួយកប់នៅក្នុងអគារបាក់បែកហេតុការណ៏ទាំងនេះគឺជាទិដ្ឋភាពនៃឈុតឆាកមួយដែលមានតែអ៊ុយក្រែនទេទើបធ្លាប់ឆ្លងកាត់បទពិសោធទាំងនេះក៏ប៉ុន្តែឥឡូវនេះរុស្ស៊ីក៏ធ្លាក់ខ្លួនទទួលនូវបទពិសោធមួយនេះដូចគ្នានិងអ៊ុយក្រែនងផងដែរ។ ប្រធានាធិបតី Volodymyr Zelensky កាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍បានអះអាងថាទីក្រុងនៅតាមព្រំដែនក្នុងសង្កាត់ Sudzha កំពុងស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អ៊ុយក្រែន។ ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន ចាប់តាំងពីពេលដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមធ្វើសង្រ្គាមលុកលុយចូលក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែនគាត់មិនដែលរំពឹងថានឹងរងនូវការឈ្លានពានត្រឡប់មកវិញនោះទេ។
ទីភ្នាក់ងារទូរទស្សន៍ CNN បានឆ្លងព្រំដែនចូលទៅក្នុងទឹកដីរុស្ស៊ី ដែលមានយោធាអ៊ុយក្រែនជួយការពារសុវត្ថិភាព។គេសង្កេតឃើញបង្គោលព្រំដែនមានការបាក់បែកជាបំណែកៗដោយសារការវាយប្រហារដំបូងបង្អស់របស់អ៊ុយក្រែន។ ផ្ទៃមេឃម្តងម្កាលមានផ្សែងហុយខ្មៅងងឹតដោយសារតែផ្ទុះគ្រាប់ផ្លោង នៅតាមដងផ្លូវមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ចំណែកនៅផ្នែកម្ខាងទៀតគឺជាវាលស្រែដ៏ស្ងាត់ជ្រងំដែលប្រទេសមហាអំណាចមួយនេះធ្លាប់តែការពារបានយ៉ាងរឹងមាំកាលពីសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ដែលឥឡូវនេះខ្លួនមិននឹកស្មានដល់ថាអាចទទួលរងនូវការឈ្លានពានត្រឡប់មកវីញចាប់តាំងពីសម័សង្រ្គាមជាមួយនិងពួកណាស៊ី។
តំបន់ព្រំដែន Sudzha ត្រូវសម្គាល់ដោយឈើឆ្កាងនៃសាសនាគ្រិស្តអូស្សូដក់ដ៏ធំមួយ ដែលមានសរសេរថា “ព្រះជាម្ចាស់សង្គ្រោះ និងការពារពួកយើង” ។ មានបំណែកខ្មោចរថក្រោះពីរ និងគ្រឿងសឹកផ្សេងទៀតនៅក្នុងទីធ្លាដែលបង្កឡើងដោយការប្រយុទ្ធគ្នាដ៏ខ្លាំងក្លាកាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុន។
ផ្លូវក្នុងទីក្រុងភាគច្រើននៅទំនេរ ប៉ុន្តែមានឮសម្លេងផ្ទុះអាវុធធុនតូច និងកាំភ្លើងធំដែលបានបាញ់តទល់គ្នានៅលើសមរភូមិឆ្ងាយៗ។
ក្រុមការពារសុវត្ថិភាពអ៊ុយក្រែនសម្រាប់ភ្នាក់ងារយកព័ត៌ទូរទស្សន៍ CNN របស់យើងបាននិយាយថា យន្តហោះគ្មានមនុស្សបើករបស់រុស្ស៊ីបានរារាំងកាវាយរុលទៅមុខរបស់យោធាអ៊ុយក្រែននៅក្នុងប៉ុន្មានខែកន្លងមកនេះ គឺមានការវាយប្រហារយ៉ាងខ្លាំងនៅតាមសមរភូមិជួរមុខដើម្បីទប់ស្កាត់ការវាយបករបស់កម្លាំង Kyiv នៅតាមព្រំដែន និងនៅក្នុងតំបន់ Sudzha ។ ជាក់ស្តែងរុស្សីមានសក្តានុពលវាយប្រហារតាមអាកាសដែលយោធាអ៊ុយក្រែនត្រូវតែធ្វើការកែលម្អសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ សមត្ថភាពប្រយុទ្ធរបស់អ៊ុយក្រែនគឺរំពឹងទៅលើការគាំពារដោយរថពាសដែកដែលផ្គត់ផ្គង់ដោយលោកខាងលិចនៅក្នុងការវាយបើកផ្លូវទម្លុះព្រំដែនចូលទៅក្នុងទឹកដីរុស្ស៊ី។
តំបន់Sudzha មិនត្រូវបានពលរដ្ឋស៊ីវិលបោះបង់ចោលទាំងស្រុងនោះទេ។ នៅតាមអគារធំៗនិងនៅខាងក្រៅច្រកចេញចូលបន្ទប់ក្រោមដី មានផ្លាកសញ្ញាសរសេរដោយដៃលើក្រដាសកាតុងថា “ទីនេះមានមនុស្សជ្រកកោនដើម្បីសុវត្ថិភាពនៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីគឺគ្មានយោធានោះទេ”។ Inna អាយុ ៦៨ ឆ្នាំអង្គុយនៅខាងក្រៅបន្ទប់។ គាត់បាននិយាយថា មានជនស៊ីវិល ៦០ នាក់ផ្សេងទៀតនៅជាន់ក្រោមដី។
គាត់បាននិយាយអំពីកងកម្លាំងអ៊ុយក្រែនថា៖”ពួកគេបានផ្តល់អាហារជាច្រើន”។
នៅច្រកចូលយើងឃើញ Stanislav ដែលមានពុកចង្ការពណ៌ប្រផេះនៅពេលដែលគាត់ត្រូវបានសួរថាតើជីវិតរស់នៅទីនេះយ៉ាងណាដែរគាត់ឆ្លើយថា “នេះមិនមែនជាជីវិតទេគឺវាលំបាកស្រាប់ហើយគឺមិនមែនជាជីវិតសម្រាប់មនុស្សរស់នៅទេ”។
នៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតក្រោមដីមានមនុស្សទន់ខ្សោយរស់នៅក្នុងសភាពដ៏ឯកោ និងស្មារតីច្របូកច្របល់នោះគឺស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់ស្លៀកពាក់រ៉ូបរដូវក្តៅពណ៌ក្រហមភ្លឺ មានសភាពញ័រខ្លួនបន្តិចនៅពេលនាងនិយាយថា៖យ៉ាងហោចណាស់ត្រូវតែមានបទឈប់បាញ់ ទើបយើងអាចរស់នៅបានដោយសុខសន្តិភាព។ យើងមិនត្រូវការអ្វីទាំងអស់នេះគឺជាឈើច្រត់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនអាចដើរបានទេប្រសិនបើគ្មានវាគឺវាពិបាកណាស់យើងសង្កេតឃើញមានសត្វរុយហើរក្រឡឹងជុំវិញមុខរបស់គាត់ ក្នុងសភាពអាប់អួរបំផុត។
នៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីបន្ទាប់ក៏មានគ្រួសារមួយដែលមានគ្នាប្រាំមួយនាក់។ បុរសម្នាក់បាននិយាយថា “មួយសប្តាហ៍កន្លងមកហើយនៅមិនទាន់មានដំណឹងទេយើងមិនដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងនៅជុំវិញយើងទេកូនប្រុសរបស់គាត់អង្គុយស្ងៀមក្បែរគាត់។
គាត់និយាយទៅកាន់អ្នកអមដំណើរជនជាតិអ៊ុយក្រែនម្នាក់របស់យើងគឺ Yefimovថាគាត់មានអាយុ ៩០ឆ្នាំហើយ។ កូនស្រី ក្មួយស្រី និងចៅរបស់គាត់បានរៀបការជាមួយបុរសជនជាតិអ៊ុយក្រែន ហើយរស់នៅក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ប៉ុន្តែគាត់មិនអាចទៅជួបពួកគេបានទេ។
គាត់បាននិយាយថា “ទៅអ៊ុយក្រែន” នៅពេលសួរថាតើគាត់ចង់ភៀសខ្លួនទៅណាគាត់និយាយថា“អ្នកគឺជាមនុស្សដំបូងគេដែលបាននិយាយអំពីរឿងនេះហើយបានមកទីនេះមុនគេ។
នៅតាមផ្លូវខាងក្រៅគេឃើញមានស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ Nina អាយុ ៧៤ ឆ្នាំកំពុងស្វែងរកថ្នាំព្យាបាលតែឱសថស្ថានត្រូវបានបិទ។ នាងទទូចថានាងមិនចង់ចាកចេញនោះទេហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវចាកចេញពីកន្លែងដែលខ្ញុំធ្លាប់រស់នៅអស់ ៥០ ឆ្នាំហើយនោះ? កូនស្រី និងម្តាយរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងទីបញ្ចុះសព ហើយកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានកើត នៅទីនេះជាមួយនិងចៅៗរបស់ខ្ញុំ។ខ្ញុំចង់រស់នៅលើទឹកដីរបស់ខ្ញុំហើយ ខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំទៅរស់នៅទីណាក្រៅពីទីនេះទេ។
យើងនៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់ទេថា តើការវាយលុកដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនេះនឹងត្រូវបញ្ចប់ដោយរបៀបណានោះទេ?