ប្រែសម្រួល៖ ស-សម្បត្តិ

ការបះបោរនៅស៊ីរីដឹកនាំដោយក្រុមអ៊ីស្លាម Hayat Tahrir Al Sham (HTS) បានកែប្រែភូមិសាស្ត្រនយោបាយក្នុងតំបន់យ៉ាងខ្លាំង។ ក្រុមបះបោរបានកាន់កាប់ទីក្រុងសំខាន់ៗពីរគឺ អាឡិប និងហាម៉ា ដែលបង្កើតជាការប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរដល់ការគ្រប់គ្រងរបស់ប្រធានាធិបតី បាសារ អាល់-អាសាដ។ ខណៈដែលគោលដៅបន្ទាប់របស់ពួកគេគឺទីក្រុងហុមស៍ ដែលស្ថិតនៅចម្ងាយជាង១០០ម៉ាយពីទីក្រុងដាម៉ាស ការបះបោរនេះបានបង្កើតការព្រួយបារម្ភដល់ភាគីពាក់ព័ន្ធក្នុងតំបន់និងសកល។

ផលប៉ះពាល់សំខាន់ៗក្នុងតំបន់

• បណ្តារដ្ឋអារ៉ាប់៖

ដំបូងឡើយប្រឆាំងនឹងអាសាដ ប្រទេសអារ៉ាប់ដូចជាអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត និងអេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួមបានផ្លាស់ប្តូរជំហររបស់ខ្លួន ដោយគាំទ្រការស្តារនយោបាយក្នុងតំបន់របស់អាសាដឡើងវិញ។ ទោះយ៉ាងណា ដោយសារអាសាដចុះខ្សោយ ពួកគេប្រឈមនឹងភាពស្មុគស្មាញ—ការគាំទ្រគាត់ធានាបាននូវស្ថិរភាព ប៉ុន្តែធ្វើឱ្យចុះខ្សោយនូវឥទ្ធិពលរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងអ៊ីរ៉ង់។

• អ៊ីរ៉ង់៖

ស៊ីរីបម្រើជាចំណុចស្នូលសម្រាប់ឥទ្ធិពលក្នុងតំបន់របស់អ៊ីរ៉ង់ និង “អ័ក្សនៃការតស៊ូ” របស់ខ្លួន។ ការបះបោរគំរាមកំហែងដល់ខ្សែផ្គត់ផ្គង់របស់អ៊ីរ៉ង់ទៅកាន់ហិស្បុលឡាហ៍ ដែលបានចុះខ្សោយរួចហើយដោយសារជម្លោះជាមួយអ៊ីស្រាអែល។ តេហេរ៉ង់ប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃការបាត់បង់ទឹកដីសំខាន់ៗ ឬការពង្រីកជម្លោះ ដែលធ្វើឱ្យស្មុគស្មាញដល់កិច្ចខិតខំការទូតរបស់ខ្លួន។

• អ៊ីស្រាអែល៖

អ៊ីស្រាអែលមើលឃើញការបះបោរនេះដោយអារម្មណ៍ចម្រុះ។ ខណៈដែលឥទ្ធិពលរបស់អ៊ីរ៉ង់និងហិស្បុលឡាហ៍ថយចុះគឺជាការអំណោយផល មនោគមវិជ្ជាអ៊ីស្លាមរបស់ HTS បង្កើតជាការគំរាមកំហែងដែលអាចកើតមាន។ បញ្ហាប្រឈមរបស់អ៊ីស្រាអែលគឺការការពារកុំឱ្យ HTS ក្លាយជាសត្រូវថ្មី ខណៈពេលត្រួតពិនិត្យក្រុមតំណាងអ៊ីរ៉ង់ដែលចុះខ្សោយ។

• រុស្ស៊ី៖

ការគាំទ្រផ្នែកយោធារបស់រុស្ស៊ីមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អាសាដចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១៥។ ទោះយ៉ាងណា ការផ្តោតអារម្មណ៍របស់ខ្លួនទៅលើអ៊ុយក្រែនបានកម្រិតសមត្ថភាពក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងការរីកចម្រើនយ៉ាងរហ័សរបស់ក្រុមបះបោរ ដែលធ្វើឱ្យប្រថុយប្រថានដល់ឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួននៅស៊ីរី និងមហិច្ឆតាទូលំទូលាយក្នុងតំបន់។

• តួកគី៖

ជាអ្នកគាំទ្រសំខាន់នៃកងទ័ពជាតិស៊ីរី តួកគីគាំទ្រការបះបោរដោយប្រយោល ខណៈពេលស្វែងរកការចរចាជាមួយអាសាដដើម្បីធានាការលះបង់ និងដោះស្រាយកង្វល់អំពីការបះបោររបស់ជនជាតិឃើត។ វាក៏ស្វែងរកដំណោះស្រាយសម្រាប់វិបត្តិជនភៀសខ្លួនស៊ីរីផងដែរ។

• សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ការបះបោរនៅស៊ីរីបានបង្ហាញពីភាពងាយរងគ្រោះក្នុងតំបន់ ដែលបង្កើនការប្រកួតប្រជែងរវាងតួអង្គសំខាន់ៗដើម្បីការពារផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ។ ខណៈដែលស្ថានភាពរបស់អាសាដនៅតែស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ ការបះបោរបាននាំមកនូវភាពមិនច្បាស់លាស់ថ្មីៗទៅក្នុងតុល្យភាពអំណាចដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរនៅមជ្ឈិមបូព៌ា៕