ប្រែសម្រួល៖រតនា
អ្នកបុរាណវិទូបាននិយាយថា យោងតាមការធ្វើកោសល្យវិច័យលើអដ្ឋិធាតុរបស់ក្មេងស្រីកាលពីសម័យបុរាណ ដែលត្រូវបានគេកប់នៅក្នុងផ្នូរបុរាណដោយចងកជើងរបស់នាងជាប់គ្នាជាការបង្ហាញថាដើម្បីកាពារឌួងព្រលឹង “នាងមិនឲ្យត្រឡប់” ពីផ្នូរមកផ្ទះបាននោះទេ។
សាកសពរបស់ក្មេងស្រីម្នាក់អាយុ ១៥ ឆ្នាំត្រូវបានគេប្រទះឃើញនៅក្នុងរណ្តៅកប់សាកសពមួយនៅឯភូមិបុរាណមួយដែលស្ថិតនៅក្បែរភូមិ Conington ភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសអង់គ្លេសនៅក្នុងស្រុCambridgeshire នេះបើយោងតាមសារមន្ទីរបុរាណវិទ្យាទីក្រុងឡុងដ៍ (MOLA) ។
ការជីកកកាយនេះបានធ្វើឡើងក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ២០១៦ ដល់ ២០១៨ ហើយសាកសពរបស់ក្មេងស្រីៗត្រូវបានគេសិក្សាតាមរយៈធ្វើកោសល្យវិច័យ។
កាលពីថ្ងៃចន្ទភ្នាក់ងារនៅសារមន្ទីរបុរាណវិទ្យាទីក្រុងឡុងដ៍ MOLA បាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានថានៅក្នុងយុគសម័យបុរាណដើមរបស់អង់គ្លេសគេមិនបានកំណត់អំពីពិធីសាសនាសម្រាប់បញ្ចុះសពនោះទេ វាគឺជាការអនុវត្តទូទៅនៅពេលដែលសាកសពត្រូវបានរៀបចំឡើងឲ្យបែរមុខទៅលើ។
ភ្នាក់ងានៅសារមន្ទីរបុរាណវិទ្យាទីក្រុងឡុងដ៍MOLA បាននិយាយថា “ការបញ្ចុះសពដែលគេគិតថាមានសភាពខុសគ្នានៅក្នុងសង្គមដូចជាការបញ្ចុះសពសម្រាប់អ្នកដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាបុគ្គលនៅក្រៅសង្គមក្នុងសម័យដើម” ។ “ដោយមានរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តខុសមកពីសហគមន៍ដទៃទៀតឬអ្នកដែលមានឋានៈទាបនៅក្នុងសង្គម ក៏ដូចជាបុគ្គលដែលស្លាប់ដោយសាទទួលរងនូវអំពើហិង្សាជាដើម”។
Osteologists អ្នកឯកទេសខាងផ្នែកធ្វើកោសល្យវិច័យលើអដ្ឋិធាតុនៅ MOLA បានរកឃើញភស្តុតាងបង្ហាញថាមានក្មេងស្រីដែលមានឋានៈទាបនៅក្នុងសង្គម។ ពួកគេសង្ស័យថានាងបានស្លាប់ភ្លាមៗដែលមិននឹកស្មានដល់ ព្រោះឆ្អឹងរបស់នាងមិនមានបង្ហាញនូវសញ្ញានៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងររ៉ាំរ៉ៃជាយូរមកហើយនោះទេ។
‘សភាវៈដែលមើលឃើញថាមានសភាពខុសប្លែកគ្នា’
Don Walker អ្នកជំនាញជើងចាស់របស់ MOLA ខាងធ្វើកោសល្យវិច័យលើឆ្អឹងមនុស្ស បាននិយាយថា “ការបញ្ចុះសពនេះមានសភាពដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ចំពោះសោកនាដកម្មនៃការស្លាប់កាលពីអតីតកាលដែលត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាអ្នកមកពីក្រៅសហគមន៍របស់ពួគេ” ។
លោកបានបន្តថា៖ “ យើងប្រហែលជាមិនដឹងច្បាស់ពីរបៀបដែលស្ត្រីវ័យក្មេងរូបនេះត្រូវបានសហគមន៍ដែលនាងរួមរស់ជាមួយរហូតដល់ធំដឹងក្តីយកមកបញ្ចុះដែលមើលទៅឃើញថាមានសភាពខុសប្លែកពីគេ”។
“ក៏ដូចជាការកប់ផ្អៀងហើយកជើងរបស់នាងបង្ហាញថាត្រូវបានគេចងជាប់គ្នាសបញ្ជាក់ថាដើម្បីធានាមិនឲ្យ ឌួងវិញ្ញាណ ‘ត្រឡប់’ ពីផ្នូរមកផ្ទះវិញបានទេ”។
បើយោងតាមការចេញផ្សាយ បានឲ្យដឹងថាសាកសពរបស់ក្មេងស្រីនេះ ត្រូវបានគេដាក់ក្នុងរណ្តៅមួយ ដែលពីមុនមានបង្គោលឈើដ៏ធំមួយ សម្រាប់ជាច្រកទ្វារចូល។
វាស្រដៀងគ្នានឹងការបញ្ចុះសពស្ត្រីដែលបែរមុខចុះដែលបានកប់នៅក្នុងនៅចុងសតវត្សរ៍ទី ៨ ដល់ទី ៩ ចម្ងាយប្រហែល ៣០ ម៉ាយពីសហគមន៍របស់ពួគេ។ យោងតាមការធ្វើកោសល្យវិច័យស្ត្រីម្នាក់នោះត្រូវគេប្រហារជីវិតដោយសាតបាត់បង់ដៃ ក្បាល ក និងផ្នែកនៃឆ្អឹងកងខ្នង។
ការបញ្ចុះសពនៅក្នុងទីបញ្ចុះសពដែលទាក់ទងនឹងព្រះវិហារមិនមែនជាការអនុវត្តតាមស្តង់ដារនៅក្នុងសម័យកាលនោះទេ គឺព្រះវិហារហាក់ដូចជាត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការបញ្ចុះសពរបស់មនុស្ស “សំខាន់ៗ ឬជនមិនធម្មតា” នៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេសក្នុងសម័យកាលនោះ នេះបើយោងតាម MOLA ។
ការធ្វើកោសល្យវិច័យដោយប្រើ Radiocarbon ដើម្បីបញ្ជាក់ថាកុមារបានស្លាប់នៅចន្លោះឆ្នាំ ៦៨០ AD និង ៨៨០ AD ហើយការងារបុរាណវិទ្យានៅកន្លែងនោះបង្ហាញពីសកម្មភាពនៃជនអនាថាមកតាំងទីលំនៅនៅទីនោះដែលក្រោយមកត្រូវបានបញ្ចប់នៅក្នុងសតវត្សរ៍ទី ៨ និងទី ៩៕
ប្រភព៖ CNN