បើតាមគ្រូពេទ្យជំនាញជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺជាការលើកម្រិតជាតិស្ករខ្អស់ក្នុងឈាមដោយមូលហេតុ​លំពែងមិនអាចផលិតអាំងស៊ុយលីនបានគ្រប់ចំនួន។

គេដឹងហើយថាអាំងស៊ុយលីនមានតួនាទីដើម្បីជួយជាតិគ្លុយកូសក្នុងឈាម​ចូលទៅក្នុងកោសិកានៃរាងកាយរបស់យើង និងបង្កើតថាមពល។ នៅពេលដែលរាងកាយ មិនផលិតអាំងស៊ុយលីន ឬផលិតអាំងស៊ុយលីនមិនគ្រប់គ្រាន់ នោះគ្លុយកូសនឹងកើនឡើងនៅក្នុងឈាមរបស់អ្នក។ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម អាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដូចជា៖ ជំងឺបេះដូង ពិការភ្នែក។ខ្សោយតំរងនោម និងការកាត់អវយវៈផ្នែកខាងក្រោម។

• តើ​ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានប្រភេទអ្វីខ្លះ?

ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប្រភេទទី 1 ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម​ក្នុងវ័យក្មេង ឬជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាស្រ័យអាំងស៊ុយលីន ដែលកើតឡើងនៅពេលដែលលំពែងមិនផលិតអាំងស៊ុយលីនដែលបង្កឱ្យមានជាតិគ្លុយកូសឡើងខ្ពស់ជាងធម្មតា។

ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប្រភេទទី 2 គឺជាប្រភេទជំងឺទឹកនោមផ្អែមទូទៅបំផុត។ វាកើតឡើងនៅពេលដែលរាងកាយមិនផលិតអាំងស៊ុយលីនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដំណើរការល្អ ឬកោសិការបស់រាងកាយមិនឆ្លើយតបទៅនឹងប្រសិទ្ធភាពនៃអាំងស៊ុយលីន។

ជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ (ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ) កើតឡើងជាលើកដំបូងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ សុកធ្វើឱ្យអរម៉ូនដែលអាចនាំឱ្យជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់អ្នកច្រើនពេកហើយរាងកាយរបស់អ្នកមិនអាចបង្កើតអាំងស៊ុយលីនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីគ្រប់គ្រងវាបាន។

• តើរោគសញ្ញាទូទៅនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានដូចជាអ្វីខ្លះ?

– ការស្រេកទឹក និងភាពឃ្លានខ្លាំង

– នោម​ញឹកញាប់ ជាពិសេសនៅពេលយប់

-ស្រកទំងន់ជាងធម្មតា

-អស់កម្លាំង

– ព្រិលភ្នែក

– ឈឺក្បាល

– ​ស្ងួតមាត់ និងរមាស់លើសែ្បក

• តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដូចម្តេច?

ការធ្វើតេស្តឈាមខុសគ្នាអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីកំណត់សញ្ញានៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលរួមមានដូចខាងក្រោម៖

A1C – វាគឺជាការធ្វើតេស្តដែលនឹងបង្ហាញពីជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់អ្នកក្នុងរយៈពេល 2 ឬ 3 ខែ។

ការតមអាហារជាតិគ្លុយកូសក្នុងបា្លស្មា៖ គឺជាការធ្វើតេស្តឈាមពិនិត្យជាតិស្ករ នៅពេលក្រពះទទេបន្ទាប់ពីការតមអាហារជាច្រើនម៉ោង។

ការធ្វើតេស្តជាតិស្ករក្នុងមាត់ (OGTT)៖ ជាតិគ្លុយកូសក្នុងឈាមត្រូវបានពិនិត្យជាមុន និង 2 ម៉ោងក្រោយផឹកភេសជ្ជៈផ្អែម ដើម្បីមើលពីរបៀបដែលរាងកាយប្រតិកម្មនឹងជាតិស្ករ។

• តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រូវបានព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច

គោលបំណងនៃការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺរក្សាស្ករឲ្យនៅក្នុងកម្រិតធម្មតាតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន និងកាត់បន្ថយផលវិបាកដែលអាចកើតមានចំពោះអ្នកជំងឺ។ ចំពោះការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 1 ដែលរាងកាយខ្វះខាតការផលិតអាំងស៊ុយលីន ការព្យាបាលដែលរួមបញ្ចូលការចាក់អាំងស៊ុយលីនប្រចាំថ្ងៃ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណដែលបានគ្រោងទុក ការ​គណនារបបអាហារ និងការធ្វើតេស្តគ្លុយកូសខ្លួនឯងនៅផ្ទះ។ ការព្យាបាលសម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 2 ក៏តម្រូវឱ្យមានការគ្រប់គ្រងល្អ និងហាត់ប្រាណផងដែរប៉ុន្តែភាគច្រើន គឺការលេបថ្នាំតាមមាត់ជាជាងការចាក់អាំងស៊ុយលីន។

ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ការញ៉ាំរបបអាហារណាដែលនាំឲ្យមានសុខភាពល្អ ការហាត់ប្រាណ និងការសម្រកទម្ងន់ ប្រសិនបើអ្នកលើសទម្ងន់ មានសារសំខាន់ ប៉ុន្តែវាគួរតែត្រូវបានធ្វើរួមគ្នាជាមួយនឹងការពិនិត្យឈាមជាតិស្ករ​ក្នុងឈាម ការញ៉ាំថ្នាំ បញ្ចុះជាតិស្ករ និងអ្នកឯកទេសខាងវេជ្ជសាស្ត្រឱ្យបានទៀងទាត់ដើម្បីគ្រប់គ្រង និងត្រួតពិនិត្យជំងឺទឹកនោមផ្អែម៕ ​

អត្ថបទ៖មន្ទីរពេទ្យផះយ៉ាថៃ 2